Onbekend eten heeft op mij een enorme aantrekkingskracht. Met het Kookboek Parsi leer je als lezer een nieuwe eetcultuur kennen. Parsi gaat over de eetcultuur van de Parsigemeenschap in India en daarbuiten. De Parsi zijn in de zevende eeuw na Christus uit Iran gevlucht voor de islamitische overheersing en uiteindelijk in India terecht gekomen.
Geschreven en proefgekookt door Naomi Keff
Parsicultuur en Farokh Talati
Het kookboek Parsi is geschreven met als doel om het culinaire deel van de parsicultuur vast te leggen.. Het leuke is dat auteur Farokh Talati dat doet aan de hand van zijn eigen familiegeschiedenis. Toen hij zich begon te interesseren in de culinaire cultuur van de Parsi is hij bij zijn ouders, ooms en tantes gaan informeren. Het andere verrassende vond ik dat er duidelijk een insteek ten aanzien van authenticiteit was. De culinaire Parsicultuur heeft overleefd door invloeden uit andere culturen toe te laten terwijl de kern hetzelfde bleef. Ook Farokh Talati experimenteert binnen de lijnen en dat maakt het boek interessant. Het motto van het boek: Handbook of Parsi Cuisine – Bapsi Nariman (1984): “Een goede Parsische kok rebelleert tegen de beperkingen van een vastomlijnde methode.” Talati is kok bij St John’s Bakery in Londen. St John’s staat bekend om zijn kop-tot-staart-aanpak en dat zie je ook terug in het boek.
Het kookboek Parsi
Het boek Parsi heeft veel tekst en uitleg en prachtige foto’s, waaronder familiefoto’s van Talati. De bladopmaak, foto’s en typografie vond ik uitzonderlijk mooi.Het boek begint met een hoofdstuk over specerijen en masala’s, dan tafelzuren, chutneys en sauzen, en daarna zuivel. Op die manier heb je met de eerste hoofdstukken de basis gelegd voor de rest van de gerechten. Ook legt Talati heel duidelijk uit hoe je een kokosnoot opent, hoe bruin je de uien moet smoren en hoe je de meeste smaak haalt uit saffraan. Ook fijn dat het boek een hoofdstuk over drankjes bevat die soms, zoals de yoghurt-chaas bij pittige curry, balans brengen in de maaltijd.
De recepten uit Parsi
We hebben een stuk of 12 recepten van het boek getest in een normale werkweek. De meeste gerechten waren prima te doen, mits je van te voren de receptuur goed doorleest en zorgt dat je de basis specerijenmengsels op voorraad hebt en de ghee (geklaarde boter) alvast gemaakt hebt. Het is eerder een kookboek voor lezers dan voor de snelle mens. Maar als je het boek eenmaal goed hebt doorgelezen kun je er prima doordeweeks uit koken. Wij zijn voor veel ingrediënten overigens wel naar een Indiase winkel in Amsterdam Osdorp, de India Bazaar, gegaan.
De havermout met Parsische specerijen en groenten was een heerlijk hartig begin van de dag! De eerste dag hebben we bruine rijst (bruin van de specerijen) met Parsisch roerei van oom Adil gegeten en dat was makkelijk en heerlijk. Daarna hebben we de pompoen-kokoscurry gemaakt die bij ons wat dun was uitgevallen. De saus was wel heel lekker en werd goed opgenomen in de Perzische krokante rijst (tahdig). Die was helaas niet helemaal heel gebleven bij het storten. Maar beide gerechten waren zo lekker dat we het zeker nog een keer gaan maken. En oefening baart kunst!
De stoofpot van vleugelbonen en zoete aardappels had een prachtige consistentie en was behoorlijk pittig. Maar met een glaasje chaas (yoghurtdrank) en de tindola (ingelegde komkommer) was dat snel geblust. Een restje ervan was lekker met de wortelsalade met knapperige paneer de volgende dag. Ook het kruidig konijn met doperwten en yoghurt was ronduit heerlijk! Tot slot hebben we de mangopudding gemaakt die heel lekker was. Helaas werkte door het gebruik van verse mango de gelatine niet dus het werd het eerder een smakelijke vla. Geleerd voor de volgende keer want zoals Talati schrijft: er is geen goed of fout, alleen heerlijke smaken!
De kern van de Parsikeuken lijken het rijkelijke gebruik van specerijen te zijn en verwarmende troostrijke gerechten met gebruik van de ingrediënten die er zijn. Soms is het wel lastig om te zien wat bij de auteur vandaan komt en wat uit de bredere Parsicultuur. Gebruiken de Parsi ook de beesten van kop tot staart? Eten ze ook havermout, of is dat de Britse invloed? Goed van het boek is dat het je daar als lezer aan het denken wordt gezet.
Conclusie
Het boek ziet er aantrekkelijk uit en geeft echt een verhaal waardoor de recepten in een context vallen. De uitleg is duidelijk en daar waar dingen niet helemaal goed gingen, snapten we ook gelijk waarom. We hebben de recepten uitgekozen die in een gewone week pasten maar er is ook genoeg voor een uitgebreid diner. Parsi is geschikt voor zowel de beginnende als de gevorderde kok omdat de recepten duidelijk zijn, en divers genoeg om ook de ervaren kok wat te bieden. Wel zou ik het boek aanraden aan echte kookboekenlezers; mensen die het boek dus eerst met plezier goed doorlezen.
Auteur: Farokh Talati, Parsi. Hardcover, ISBN 9789461432858, 13 oktober 2022, 368 pagina’s
[su_button url=”https://partner.bol.com/click/click?p=2&t=url&s=1208672&f=TXL&url=https%3A%2F%2Fwww.bol.com%2Fnl%2Fnl%2Fp%2Fparsi%2F9300000106519994%2F&name=Parsi%2C%20Farokh%20Talati” size=”6″]Koop Parsi[/su_button]
