Mezcla, Spaans voor mix of mengsel, dat is wat dit kookboek (Fontaine uitgevers) van Ixta Belfrage belooft te brengen. Een mix van de keukens van Italië, Brazilië en Mexico: van alledrie de keukens heeft Belfrage van huis uit invloeden meegekregen en ze laat jou als lezer delen in haar kijk op de specifieke ingrediënten en kookstijlen die eigen zijn aan deze landen. In 286 pagina’s praat Belfrage je door haar beleving van verrassend eten heen. Drie heerlijke keukens, die combineren zal sowieso verrassend zijn.
Geschreven en proefgekookt door Katja Workel
Nonchalante foto’s
De prachtige, kleurrijke en eigentijdse voorkant is al een plezier op zich. En met de ondertitel “Recepten die verrassen” prikkelt dit boek meteen. Met een stevige kaft en het bijna A4-formaat is het een handzaam boek. Daarbij is de layout van binnen wat meer standaard, maar wel met een prettige en leesbare opmaak. De foto’s zijn ogenschijnlijk losjes of misschien zelfs nonchalant te noemen: relaxt gedekte tafels en aanbakkorsten op de ovenschotels. Geen extreem gestylde gerechten dus waarbij je je achteraf afvraagt welk ingrediënt je gemist hebt, dit is wat je noemt “what you see is what you get”. Zeker voor de beginnende kok is dat heel prettig.
Leuk detail: de binnenkaft toont een grote tafel met allemaal gerechten, het boek eindigt met een foto van dezelfde tafel maar dan met lege schalen. En zo zal het ook gaan als je uit dit boek kookt.
Ixta Belfrage
Met een Braziliaanse moeder en grootouders die in Mexico wonen is er een stevige voorkeur voor de gerechten uit deze landen gevormd bij Ixta.
Als peuter groeit ze op in Toscane (essentiële jaren voor je smaakontwikkeling!) en raakt daar onder de indruk van pasta en de vele smaken van de Italiaanse keuken. Deze drie landen waar ze vaker verblijft beïnvloeden haar kookstijl. En waar ze de ingrediënten uit die keukens laat overlappen wordt door vrienden en familie gezegd: “typisch Ixta!”. Ixta mag in de leer bij Ottolenghi, al lang haar grote voorbeeld. Hij geeft haar de vrijheid haar creativiteit de vrije loop te laten en leert haar hoe ze die omzet in leesbare recepten. Hij moedigt haar aan haar eigen identiteit uit te bouwen.
Spannende ingrediënten
Ottolenghi niet noemen zou dus vreemd zijn, ook omdat Belfrage veel invloed heeft gehad op Ottolenghi’s recepten en zij veel met en voor hem heeft gekookt. Dan zou je kunnen denken dat een boek vol groente, sumak en za’atar volgt, maar niets is minder waar.
Belfrage heeft een eigen stijl, een eigen smaak en legt de aandacht net wat meer op kookstijlen als blakeren en roosteren. Mezcla heeft een opbouw van doordeweekse maaltijden, etentjes en nagerechten (afsluiters) en begint met een uitleg over de ingrediënten die veel voorkomen in het boek.
Voor de doordeweekse gerechten volgt er een disclaimer: die zijn niet in 10 minuten klaar en ook niet met slechts 5 ingrediënten te maken. Belfrage gaat voor “spannende ingrediënten en kooktechnieken, waarbij de dingen net iets anders zijn”.
Verschillende pepers
Die ingrediënten moet je vooraf wel als een soort voorraad inkopen; zeker voor de doordeweekse etentjes haal je ze niet even bij je supermarkt. Denk aan Scotch Bonnet-pepers (en zelfs bij de speciaalzaken zijn die niet altijd te koop), diverse gedroogde soorten pepers zoals Habanero-chilipepers en chipotle en een crema di peperoncino. De Scotch Bonnet-peper is in Nederland beter bekend als de Adjumapeper; zulke informatie was een waardevolle aanvulling van het boek geweest, want de Adjumapeper blijkt in veel supermarkten wel gewoon te koop.
Mezcla-effect
Het boek staat boordevol interessante recepten, met inderdaad ingrediënten en bereidingswijzen die verrassen. Het is daarmee bijna lastig om te kiezen wat te koken en dan is het onderscheid tussen doordeweeks en etentjes (meer tijd en wat “luxer”) fijn. Ook hier komt het Mezcla-effect naar voren door de mix van vis, vlees, vegetarisch én veganistische gerechten. Hier geen concrete informatie over de bereidingstijd of calorieën, gewoon het recept doorlezen en je eigen conclusie trekken.
Recepten met een verhaal
Elk recept is voorzien van een introductie, vaak met een uitleg van de oorsprong. Zeker omdat het een mix is van drie keukens en de namen niet altijd voor zich spreken, is het een bijzondere en interessante aanvulling. Ook staan er vaak praktische tips in over het type ingrediënt dat je als alternatief kunt gebruiken. Daarnaast geeft Belfrage je ook in sommige gevallen mee hoe ver vantevoren je het gerecht kunt voorbereiden. Er staan “opmerkingen” bij als een soort voetnoot die je weer andere info geven over bijvoorbeeld het verdubbelen van hoeveelheden of een vegan variant.
Al deze toelichtingen maken Mezcla in veel opzichten een fijn kookboek om door te lezen. En dan moet het koken nog beginnen!
Recepten met een pittige twist
De recepten zijn duidelijk opgebouwd volgens een vast stramien. Belfrage praat je goed en duidelijk door de stappen heen en het klopt allemaal. Het vraagt bij sommige gerechten wel wat voorbereiding qua inkoop, maar als je de basis in huis hebt zoals in het begin van het boek aangegeven – met name de pepers – dan kom je ver met een aanvulling uit de supermarkt.
Kokos-saffraanstoof met mosselen en orzo (pagina 99)
Om met de absolute topper te beginnen: wat een smaaksensatie is dit! Iedereen is verrukt door de verrassende smaken. Er zit een diepere laag in, waardoor je steeds een ander ingrediënt sterker proeft. Een drukje extra op de peper zorgt ervoor dat de diehards van pittigheid ook aan hun trekken kunnen komen. Wat opvalt is dat de mosselen op laag vuur moeten garen, daar waar de meeste kookboeken juist spreken van hoog vuur.
Romaine kruidensalade met dressing van ahorn, limoen en sesam (pagina 46)
De Scotch Bonnet-peper gaat als een rode draad door de recepten heen. Een andere soort pittigheid dan de pepers die in de Aziatische keuken gebruikt worden, en dat proef je. Toch is het gebruik van pepers voor sommige gerechten mogelijk iets te veel van het goede of voor sommigen te overheersend. Dit recept is bijvoorbeeld al een smaakbom van zichzelf. De groene peper die dan nog toegevoegd wordt, haalt het geheel wat uit balans en trekt de smaak van de andere ingrediënten naar beneden.
Coquilles met kerrie-uien en limoen (pagina 197)
Een ontzettend makkelijk voorgerecht, wat alleen absolute begeleiding vraagt bij het smoren van de uien. De combinatie is zeker lekker, maar doet wel wat afbreuk aan de meer culinaire en bijzondere smaak van coquilles en de wat simpele mix van uien en kerrie. Een smaakvol en makkelijk gerecht en daarmee een prima aanvulling.
Ananasschijven met ahorncustard (pagina 245)
Als nagerecht zijn de ananasschijven met ahorncustard een “extreem eenvoudig dessert” volgens Belfrage. Voor haar is maizena gebruiken uit den boze, en ook niet nodig, als je maar de juiste verhouding aanhoudt. En toch lukt de custard niet, die blijft (te) dun. De gegrilde ananas is gelukkig ontzettend lekker, al ligt dat niet per se aan het recept maar aan het beproefde concept van gekaramelliseerde en gegrilde ananas.
In boter gebakken porcini-eieren (pagina 67)
Voor de lunch wordt het recept “porcini-eieren” uitgeprobeerd. Een verbluffend simpel recept en een mooie aanvulling op menig ei-repertoire. Porcini, eekhoorntjesbrood in het Nederlands, is een rijke smaakmaker en combineert bijzonder goed met ei. Het is de toevoeging van de citroen die het echt verrassend maakt. Het resultaat ziet er leuk en lekker uit, en het moet raar lopen wil je het niet zoals de foto in het boek krijgen. Wat hier mooi zou zijn bij de opmerking is een tip wat je met het vocht kunt doen dat je opvangt bij het weken van de gedroogde porcini; juist daar kun je ook mooie dingen mee doen.
Oesterzwammennoedels met gekaramelliseerde karwij-uien (pagina 154)
Dit recept is wat je met recht typisch Mezcla kunt noemen: een mix van kruiden en ingrediënten uit verschillende keukens en een verrassende smaak. Het valt in de categorie etentjes en dus vraagt het wat meer bereidingstijd, maar moeilijk is het zeker niet. Gelukkig valt er veel voor te bereiden en daarmee is het ook geschikt voor een avond tafelen zonder zelf dan lang in de keuken te hoeven staan. Het resultaat ziet er allereerst erg aansprekend uit en vervolgens is de smaak bijzonder verrassend. Net als bij de mosselen komen er verschillende smaken achter elkaar vrij, het is dan ook het volgende toprecept uit Mezcla.
Conclusie
Mezcla maakt de ondertitel waar: het inspireert, combineert smaken uit verschillende keukens en is daarmee inderdaad verrassend. Het is niet zo zeer voor de betere hobbykok qua niveau van koken, alles is goed te doen. Met de foto’s die aanspreken in de zin van “hé dat kan ik ook”, maakt het een aansprekend kookboek voor iedereen die net iets anders zoekt zonder uren in de keuken te hoeven staan.
Ixta Belfrage, Mezlcla. Hardcover, ISBN 9789464041873, eerste druk 23 augustus 2022, 288 pagina’s.
[su_button url=”https://partner.bol.com/click/click?p=2&t=url&s=1208672&f=TXL&url=https%3A%2F%2Fwww.bol.com%2Fnl%2Fnl%2Fp%2Fmezcla%2F9300000082694613%2F&name=Mezcla%2C%20Ixta%20Belfrage” size=”6″]Koop Mezcla[/su_button]
